
Celem programu Tempus było również promowanie dobrowolnego wdrażania zmian w systemach szkolnictwa wyższego krajów partnerskich, tak aby zmiany te były zbieżne z aktualnym kierunkiem rozwoju krajów UE w zakresie szkolnictwa wyższego. Oprócz współpracy międzyinstytucjonalnej program TEMPUS promował również bezpośrednią współpracę międzyludzką, tzw. „people to people approach”.
TEMPUS zapewniał wsparcie konsorcjom składającym się z instytucji, którymi są głównie uczelnie lub stowarzyszenia uczelni. W skład konsorcjum mogły jednak wchodzić również partnerzy spoza środowiska akademickiego.
Szczególnie instytucje szkolnictwa wyższego z krajów partnerskich stoją aktualnie przed potężnymi wyzwaniami związanymi z/ze: (i) dramatycznymi zmianami demografi cznymi (liczba osób potencjalnie mających dostęp do szkolnictwa wyższego, struktura wieku społeczeństwa, fale migracji); (ii) rosnącą rywalizacją na świecie prowadzącą do znaczących zmian w podziale władzy ekonomicznej na poziomie światowym; (iii) zmianami w dziedzinie nauki i technologii, ale przede wszystkim wzrastającym znaczeniem innowacji organizacyjnych i społecznych, a nie tylko innowacji technologicznych; oraz (iv) problemami, którym muszą stawić czoła społeczeństwa znajdujące się w okresie transformacji (takimi jak spójność społeczeństwa, prawa człowieka itp.).
Ogólnym celem programu Tempus było dążenie do zbudowania w krajach sąsiadujących z UE obszaru współpracy w zakresie szkolnictwa wyższego pomiędzy Unią Europejską a krajami partnerskimi.
Szczegółowe cele programu Tempus:
- Wspieranie reformy i modernizacji szkolnictwa wyższego w krajach partnerskich;
- Podnoszenie poziomu jakości kształcenia i znaczenia wyższego wykształcenia dla świata pracy i społeczeństw krajów partnerskich;
- Zwiększenie możliwości i zdolności instytucji szkolnictwa wyższego w krajach partnerskich i UE, w szczególności ich zdolności do współpracy międzynarodowej i do ciągłego modernizowania własnej działalności, oraz pomaganie im w otwieraniu się na ogół społeczeństwa, świat pracy i świat jako taki – w celu:
- rozwiązania problemu międzynarodowego zróżnicowania w zakresie szkolnictwa wyższego i zróżnicowania międzyinstytucjonalnego w obrębie krajów;
- podwyższenia interdyscyplinarności i transdyscyplinarności pracy wydziałów uczelni;
- zwiększenia szans na zatrudnienie absolwentów uczelni;
- podnoszenia rozpoznawalności i atrakcyjności Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego na świecie;
- Wspieranie wzajemnego rozwoju zasobów ludzkich;
- Zwiększanie wzajemnego zrozumienia między narodami i kulturami UE i krajów partnerskich.
TEMPUS finansował trzy typy działań:
Projekty wspólne oparte na wielostronnych partnerstwach między instytucjami szkolnictwa wyższego z UE i krajów partnerskich, których celem jest wymiana wiedzy i know-how między uczelniami z UE a uczelniami krajów partnerskich, a także – w określonych przypadkach – między kilkoma uczelniami z krajów partnerskich. Projekty wspólne prowadzone były na poziomie instytucji. Ich celem było opracowywanie programów nauczania, zmiana sposobu zarządzania uczelniami i odpowiadanie na problemy istotne z punktu widzenia szkolnictwa wyższego i społeczeństwa.
Działania strukturalne, których celem było wspieranie rozwoju i reform instytucji edukacyjnych i systemów edukacji w krajach partnerskich na poziomie kraju. Mogą one dotyczyć kwestii związanych z reformą struktur i systemów zarządzania (systemy kwalifikacji, zapewnienie jakości kształcenia itp.) lub też dotyczyć wzmacniania związków między szkolnictwem wyższym a społeczeństwem.
Działania towarzyszące obejmują działania służące rozpowszechnianiu wiedzy i informacji, takie jak: konferencje tematyczne, badania i działania ukierunkowane na odnalezienie i wykorzystanie przykładów dobrej praktyki, konsultacje z interesariuszami itp.
Dowiedz się więcej o programie Tempus: