Aktualności

W Przewodniku po programie Erasmus+ na rok 2024 pojawiło się nowe działanie w ramach sektora Kształcenie i szkolenia zawodowe (VET). Grupowa mobilność osób uczących się, bo o niej mowa, kojarzona była dotąd z sektorem Edukacja szkolna. Stworzenie tej możliwości również w sektorze Kształcenie i szkolenia zawodowe stanowi odpowiedź na potrzeby szkół zawodowych, zaspokajane do tej pory poza programem Erasmus+. Placówki zainteresowane wyjazdami na staże grupowe mogły nawiązywać współpracę ze szkołami zagranicznymi w ramach innego typu programów (np. transgranicznych, realizowanych z krajami ościennymi) lub szukać szczęścia, realizując projekty partnerskie w Akcji 2.

Modyfikacja oferty Erasmusa+ zwiększa te możliwości. Mobilności grupowe w sektorze VET można realizować we współpracy ze wszystkimi krajami UE oraz państwami trzecimi stowarzyszonymi z programem. Współpraca możliwa jest również ze szkołami, które do tej pory podobnego doświadczenia nie miały.

Pierwsze kroki
Przed przystąpieniem do organizowania mobilności grupowej powinniśmy zastanowić się, jakie kompetencje zawodowe uczniów chcemy wzmocnić
– i wskazać zarówno konkretne przykłady tych twardych (niezbędnych do wykonywania zawodu), jak i miękkich, czasem równie istotnych na rynku pracy. Warto pamiętać, że o ile mobilności indywidualne są nastawione na pozyskiwanie praktycznych umiejętności w naturalnym środowisku pracy, o tyle w przypadku grupowych akcent przesunięty jest na naukę i wymianę doświadczeń (dają one większą przestrzeń do socjalizacji w gronie rówieśników z zagranicy!) w obrębie wybranego zagadnienia lub zagadnień zawodowych.

Po ustaleniu celu wyjazdu można poszukać zagranicznej szkoły goszczącej – pamiętając, że współpracujące placówki powinny mieć zbliżony profil kształcenia. W wyborze może pomóc wizyta przygotowawcza (działanie dodatkowe). Następny krok to wspólne przygotowanie dla uczniów z obydwu krajów programu uczenia się (od siebie nawzajem). W odróżnieniu od mobilności indywidualnych nie jest on opracowywany odrębnie dla każdej specjalizacji zawodowej – sporządzamy jeden plan działań, obejmujący zagadnienia z zakresu kształcenia zawodowego. Jeżeli jednak decydujemy się realizować mobilność w obrębie dwóch zupełnie obcych sobie merytorycznie kierunków kształcenia, powinniśmy stworzyć dla nich odrębne programy.  

Podobnie jak w przypadku mobilności indywidualnych, jesteśmy zobowiązani do zorganizowania dla uczniów zajęć przygotowawczych. Powinny one obejmować szkolenie językowe (z języka stażu, a także z języka kraju goszczącego), przygotowanie kulturowe oraz psychologiczno-pedagogiczne. Należy też zapoznać uczniów z zasadami obowiązującymi w trakcie wyjazdu oraz przedstawić kwestie logistyczne i merytoryczne. Warto na tym etapie zorganizować spotkanie online pomiędzy uczniami a przedstawicielami szkoły goszczącej. 

Realizacja działań, czyli współpraca
Motywem przewodnim wyjazdu powinno być nawiązywanie i pogłębianie współpracy, dlatego tak ważne jest, by w opracowywaniu szczegółów przedsięwzięcia uczestniczyły obie placówki. Gdy cel jest uzgodniony, należy wybrać sposób jego realizacji – czyli określić działania projektowe, których rezultatem będzie konkretny produkt. W zależności od specjalizacji może to być np. przygotowanie modelu inteligentnego domu lub pokazu mody. Ważne, by działania były kreatywne i aktywizujące, a wybrane metody dydaktyczne nie ograniczały się do prelekcji czy wykładów. Wyjazd nie powinien się również zamienić w wizytę studyjną ani wycieczkę krajoznawczą! Innym poważnym błędem może być wybranie niewłaściwego partnera. Placówka, do której wyjeżdżają uczniowie, musi zajmować się kształceniem zawodowym – nie może być to szkoła mająca profil ogólnokształcący, szkoła językowa czy zagraniczna placówka oferująca komercyjne kursy.

W przeciwieństwie do mobilności indywidualnych w tych grupowych rola opiekuna nie ogranicza się do monitorowania postępów. Nauczyciel jest współorganizatorem całego procesu, dlatego powinien być również współautorem programu wyjazdu, a następnie czuwać nad jego realizacją. Wskazane jest, by grupie towarzyszyli nauczyciele przedmiotów zawodowych. Atutem takiego rozwiązania jest możliwość zapoznania się z metodami dydaktycznymi stosowanymi w zagranicznej placówce oraz wymiana doświadczeń z kadrą pedagogiczną partnera. 

Dokumentowanie efektów 
Po zakończeniu mobilności następuje etap sprawozdawczy. W dokumentacji projektowej powinny się znaleźć program nauki oraz wykaz uczestników stażu, potwierdzony przez organizacje wysyłającą i goszczącą. Opiekun grupy powinien zgłosić mobilność w internetowym systemie Beneficiary Module oraz złożyć raport z jej przebiegu. Rekomendowane jest uzyskanie dokumentu Europass Mobilność dla każdego z uczestników mobilności. Powodzenia! 

Grupowa mobilność osób uczących się w ramach sektora Kształcenie i szkolenia zawodowe
Dla jakich projektów: Akcja 1. Mobilność edukacyjna – działanie dostępne zarówno w projektach akredytowanych, 
jak i krótkoterminowych
Uprawnieni uczestnicy: uczniowie oraz niedawni absolwenci (do 12. miesiąca po ukończeniu nauki) szkół branżowych oraz technicznych
Miejsce realizacji mobilności: placówka przyjmującego organizatora kształcenia i szkolenia zawodowego. Mobilności mogą być realizowane ze wszystkimi krajami UE oraz państwami trzecimi stowarzyszonymi z programem.
Czas trwania mobilności: od 2 do 30 dni
Minimalna liczba uczestników: dwie osoby