treść strony

Indeks współpracy uczelni wyższych i biznesu wykorzystany w Rankingu EngiRank

  • fot. Pixabay

EngiRank to Europejski Ranking Studiów Inżynierskich opracowany przez Fundację Edukacyjną "Perspektywy" we współpracy z Fundacją Rozwoju Systemu Edukacji. Ranking porównuje 81 uczelni z 13 europejskich krajów (Polska, Bułgaria, Cypr, Chorwacja, Czechy, Estonia, Węgry, Litwa, Łotwa, Malta, Rumunia, Słowacja, Słowenia). Twórcy rankingu wykorzystali dane z 15 kryteriów pogrupowanych w pięć kategorii takich jak: efektywność naukowa (20%), innowacyjność (35%), jakość kształcenia (20%), prestiż (5%) i umiędzynarodowienie (20%).

Na 1. miejscu w rankingu znalazła się Politechnika Warszawska, na 2. Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie. W pierwszej dziesiątce z polskich uczelni znalazły się również Politechnika Łódzka, Politechnika Wrocławska (ex aequo 6. miejsce) i Wojskowa Akademia Techniczna w Warszawie – 8. miejsce.

Metodologia rankingu wykorzystuje min. wskaźniki współpracy pomiędzy uczelniami wyższymi a otoczeniem gospodarczym, opracowane przez Fundację Rozwoju Systemu Edukacji we współpracy z Uniwersytetem Jagiellońskim w ramach Indeksu Współpracy Uczelni Wyższych i Biznesu. Wskaźniki te zostały zgrupowane w 6 kategorii, w ramach których podejmowana jest współpraca przez przedstawicieli sektora nauki i biznesu: 1) badania i rozwój, 2) mobilność pracowników, 3) mobilność studentów, 4) kompetencje i kształcenie, 5) działalność komercyjna i 6) zaangażowanie społeczne. W sumie, w ramach tych kategorii opracowano katalog 186 wskaźników.

W modelu wyróżniono trzy typy aktorów: biznes, uczelnie i decydentów oraz dwa główne wymiary. Pierwszy wymiar obejmuje bezpośrednie przejawy współpracy między uczelnią a biznesem.  Zaproponowano tutaj typologię obszarów, do której następnie przyporządkowano określone działania. Należy jednocześnie zaznaczyć, że obszary te nie mają charakteru rozłącznej klasyfikacji, ale typologii, ponieważ istnieją pewne działania, które można przypisać do różnych typów działalności (np. są zorientowane zarówno na wdrożenie wyników prac B+R, jak i rozwój kompetencji pracowników lub studentów). Konsekwencją takiego podejścia jest możliwość wykorzystywania tych samych wskaźników do zasilania danymi więcej niż jednego obszaru. Typologia ma także duże znaczenie analityczne, ponieważ pozwala uporządkować proces badawczy w odniesieniu do bardzo szerokiego katalogu wspólnych działań N-B oraz stanowi punkt wyjścia do prowadzenia późniejszych analiz i budowania porównań międzyuczelnianych i międzynarodowych. Drugi wymiar obejmuje obszary (i działania) warunkujące występowanie działań w wymiarze pierwszym. Te działania podejmowane są przez dwa typy aktorów: uczelnie wyższe oraz decydentów. W pierwszym przypadku mamy do czynienia z kontekstem „wewnętrznym” uczelni, w drugim przypadku analizowany jest kontekst zewnętrzny, wspólny dla wszystkich typów podmiotów z sektora nauki, ale także warunkujący działania podejmowane przez biznes.

Wyniki Rankingu dostępne są na stronie internetowej: www.engirank.eu