Aktualności

Erasmus+ 2021-2027 kładzie większy niż dotąd nacisk na udział uczniów z dysfunkcjami w stażach zawodowych, a włączanie we wszystkie inicjatywy osób ze specjalnymi potrzebami uczyniono jednym z priorytetów programu. Jak zatem sprawnie organizować działania, by nikogo nie wykluczać? Dorota Zadrożna, nauczycielka przedmiotów zawodowych w Zespole Szkół Ekonomicznych im. Stanisława Staszica w Wołominie, wielokrotnie koordynowała praktyki zagraniczne, których pełnoprawnymi uczestnikami byli uczniowie z różnymi dysfunkcjami. Poniższe wskazówki opracowała na bazie doświadczeń zebranych podczas mobilności, w której uczestniczyli m.in. uczeń z zespołem Aspergera i uczeń poruszający się na wózku inwalidzkim.

1. ZBADAJ POTRZEBY SZKOŁY I UCZNIÓW Na etapie pisania wniosku przyda się analiza społeczności szkolnej. W naszej placówce zauważyliśmy zwiększającą się liczbę uczniów z problemami zdrowotnymi, również z orzeczeniami o niepełnosprawności. Chcąc ich traktować tak samo jak uczniów bez dysfunkcji, umożliwiliśmy im udział w zagranicznych praktykach zawodowych.

2. ROZMAWIAJ Najważniejsza jest pierwsza rozmowa z rodzicami uczniów z dysfunkcjami oraz z nimi samymi. My organizowaliśmy spotkania z uczniami, ich rodzicami, wychowawcą oraz z autorami projektu, aby się upewnić, że młodzież może wziąć udział w zagranicznych praktykach. Kolejne rozmowy odbywały się już z partnerami zagranicznymi. Jeden z nich zadeklarował, że znajdzie miejsce na praktyki dla osoby z dysfunkcją.

3. WNIOSKUJ O DODATKOWE ŚRODKI! Od początku zaplanowaliśmy udział w projekcie uczniów ze specjalnymi potrzebami. W takich przypadkach standardowe kwoty wsparcia na sfinansowanie wyjazdów mogą okazać się zbyt niskie, więc Erasmus+ umożliwia wnioskowanie o pokrycie dodatkowych wydatków. To może być np. koszt dojazdu na lotnisko osoby poruszającej się na wózku albo dopłata za jednoosobowy pokój z łazienką, gdy wymogi porannej toalety za tym przemawiają. Szczegółowe informacje o wyliczaniu kosztów pobytu i możliwościach wykorzystania uzyskanych środków można znaleźć w Przewodniku po programie Erasmus+ i w samym wniosku. Warto na etapie kalkulacji tego rodzaju wydatków skonsultować się z pracownikami Narodowej Agencji Programu Erasmus+.

4. A MOŻE WIĘCEJ OSÓB TOWARZYSZĄCYCH? Poprzednim grupom stażystów towarzyszyli tradycyjnie dwaj opiekunowie. W projekcie z udziałem niepełnosprawnego zdecydowaliśmy się zawnioskować o dodatkowego opiekuna. Wzięliśmy pod uwagę preferencje ucznia i jego rodziców. W pierwszej mobilności brał udział tata ucznia, w kolejnej – wybrany przez ucznia nauczyciel. Opiekunowie nie uczestniczyli w samych praktykach, pomagali w dojazdach i dbali o komfort psychiczny podopiecznych.

5. WSTĘP DO INTEGRACJI Zgodnie z założeniami przyjętymi we wniosku, jedno miejsce w grupie biorącej udział w mobilności było przeznaczone dla ucznia z dysfunkcją. Chętne osoby konkurowały między sobą na takich samych zasadach jak pozostali. Na etapie przygotowań zrealizowaliśmy zajęcia z angielskiego oraz języka kraju przyjmującego (włoski), a także zajęcia kulturowe, doradztwo zawodowe i zajęcia integracyjne. Uczestnik mobilności z dysfunkcją uczestniczył w tych spotkaniach z całą grupą.

6. WYBIERZ MIEJSCE PRAKTYK, DAJ WSPARCIE Wstępem do wyboru miejsca jest rozmowa z partnerem dotycząca potrzeb i możliwości uczestnika. Potwierdzeniem – wizyta przygotowawcza i rozmowa ucznia z opiekunem w firmie przyjmującej. Staraliśmy się zapewnić uczniom ze specjalnymi potrzebami wsparcie w miejscu praktyk, dlatego nie byli sami w przydzielonej im firmie.

7. DLACZEGO? BO TRZEBA I WARTO Po powrocie z praktyk uczniowie ze specjalnymi potrzebami nie kryli radości. Praktyki zagraniczne pozwoliły im na podniesienie samooceny. Zobaczyli, że chcieć to móc, że nic nie stoi na przeszkodzie, by podróżować, podnosić kwalifikacje. Dlatego zachęcam gorąco wszystkich, którzy jeszcze się wahają, czy włączyć uczniów z dysfunkcjami do projektu. Nie bójcie się!

Szukasz dodatkowych informacji? Erasmus bez barier. Mobilności zawodowe uczniów ze specjalnymi potrzebami pod redakcją Jakuba Prusa to publikacja, która pomoże wnioskodawcom w sektorze Kształcenie i szkolenia zawodowe w przygotowaniu i zrealizowaniu stażu lub praktyk zagranicznych z udziałem osób niepełnosprawnych. Publikacja powstała na podstawie doświadczeń beneficjentów.

Zainteresował Cię ten tekst?
Przejrzyj pełne wydanie Europy dla Aktywnych 1/2022: