Aktualności

Uczy pan fizyki i matematyki od 1991 r. 30 lat później zdobywa tytuł „EDUinspiratora”. Prezent na okrągłą rocznicę?
Byłem zaskoczony, choć bardzo zależało mi na tej nagrodzie. Dla mnie to podsumowanie dotychczasowej pracy: 30 lat bycia nauczycielem, 12 lat na dyrektorskim stanowisku i 10 lat realizowania projektów związanych z mobilnościami. Cieszę się tym bardziej, że to konkurs ogólnopolski, a nagroda prestiżowa.

Dlaczego się pan zgłosił?
Bo można się porównać z najlepszymi. Jeśli ktoś zastanawia się, w którym jest miejscu i czy robi coś wartościowego, co zauważą nawet w Warszawie, to warto się zgłosić. Nagrodę odbieram nie tylko jako osobisty sukces, ale też docenienie tego, co udało się szkole, którą kieruję.

To mała placówka. Gdy został pan dyrektorem, miała 78 uczniów, dziś – 120. Jak się walczy o uczniów?
W 2009 r. nic tam się nie działo. Niż demograficzny. Nie trzeba było mieć nawet czwórek na świadectwie, by dostać się do liceum w dużym mieście. Dla dyrekcji małych szkół branżowych – jak nasza – to była walka o przetrwanie. Szkoła w Zwierzyńcu nigdy nie była duża, bo uczymy w poordynackich, zabytkowych budynkach, które nie pomieszczą więcej niż 150 osób. Problem stanowiło pozyskanie dobrego ucznia. Do nas przychodzili ci, którzy nie mieli szans gdzie indziej. Chciałem to zmienić. Usłyszałem o programie zagranicznych praktyk zawodowych. Idea wydała się kusząca. Pozostało przekonać uczniów i rodziców oraz napisać projekt. Pomogły nam osoby z urzędu pracy. Mimo kilku uwag z Narodowej Agencji Programu Erasmus+ dostaliśmy zielone światło. W ciągu dziesięciu lat wysłaliśmy na zagraniczne praktyki aż 400 uczniów. Oznacza to, że wyjechała co trzecia osoba. W 2016 r. dostaliśmy Kartę jakości mobilności w obszarze kształcenia i szkolenia zawodowego w programie Erasmus+, co daje nam jeszcze większe możliwości.

I uczniowie jadą na przykład do Sewilli. Byli tam latem zeszłego roku, gdy szkoła jako pierwsza w Polsce zdecydowała się mimo pandemii wysłać podopiecznych na praktyki zagraniczne [reportaże z tego wyjazdu publikowaliśmy w nr. 3/2020 oraz 4/2020 – przyp. red.]. Pokazaliście, że można to zrobić bezpiecznie. Odbierał pan telefony od dyrektorów szkół?
Zadzwoniło dwóch kolegów. Pytali, jak zorganizować taki wyjazd. Radziłem, by być szczerym z rodzicami i uczniami oraz przedstawić dokładny plan wyjazdu. Podpowiedziałem, żeby dobrać wiarygodnego partnera zagranicznego, a spośród nauczycieli – odpowiedzialne osoby, które pojadą w roli opiekunów. Fundacja Rozwoju Systemu Edukacji zaprosiła mnie do wzięcia udziału w webinarium, bym podzielił się refleksjami po pobycie w Sewilli. Także uczestnicy Europejskiego Tygodnia Umiejętności Zawodowych mogli mnie posłuchać i zobaczyć film z pobytu w Hiszpanii.

To, o czym pan mówi, wpisuje się w hasło ostatniej edycji konkursu: „Działam – Upowszechniam – Inspiruję". Skąd pan czerpie energię?
Jeśli coś robię, angażuję się w stu procentach i tego oczekuję od innych. Dlatego cieszę się, że w naszej szkole jest tylu fajnych nauczycieli. Dla mnie praca to wyzwanie, by każdy dzień był inny. Bo jeśli nic się nie dzieje, to prowadzi to do bylejakości. A skoro jestem liderem, muszę uwierzyć, że to, co robię, ma sens. Ta wewnętrzna energia jest jak paliwo. Lubię się porównywać i kręci mnie to, co mi się udaje, a czego inni jeszcze nie zrobili.

Stąd pomysł eksperymentu pedagogicznego „Matematyka z kalkulatorem graficznym”?
To rozwiązanie zaczerpnięte ze Szkoły Europejskiej w Brukseli. Jeden z naszych nauczycieli wygrał konkurs i spędził tam dziewięć lat na stażu. To on zaproponował, żeby na lekcje matematyki i fizyki w klasie informatycznej wprowadzić kalkulatory graficzne – zaawansowane programy do analizy matematycznej. Takie kalkulatory rozwijają myślenie, ułatwiają rozumienie zadań, które można zilustrować grafiką. Uczniowie tej klasy zdali matematykę w wersji podstawowej na maturze na poziomie 65,1 proc.,  podczas gdy średnia dla naszego województwa wyniosła 43 proc.

Jeździ pan po Polsce i opowiada o kalkulatorze graficznym?
Ci, którzy słyszeli o eksperymencie, są ciekawi, czy poprawiło to wyniki uczniów na maturze. Mówię im o naszych absolwentach, którzy dostali się na Politechnikę Wrocławską. Na
150 studentów tylko czterech jest po technikum, w tym dwóch ze Zwierzyńca! Wymyśliłem też Roztoczańską Akademię Matematyki. To darmowe warsztaty dla młodzieży i nauczycieli, na których pokazujemy możliwości kalkulatora graficznego. Oprogramowanie do niego jest po angielsku, więc przy okazji można podszkolić jego znajomość.

Tytuł „EDUinspiratora” zmienił coś w pana pracy?
Dodaje skrzydeł i zachęca do szukania pomysłów. Nasza szkoła dostała ostatnio akredytację w programie Erasmus+ na lata 2021-2027. Snuję już plany, gdzie wysłać uczniów. W tym roku znów jadą do Sewilli. A ja tym razem nie będę tam kręcił filmów smartfonem, tylko kamerą GoPro, którą dostałem w nagrodę. Mam nadzieję, że tytuł „EDUinspiratora” przekona innych, że lokalne szkoły też są świetnie zorganizowane, z dobrym poziomem nauczania. Jeśli zerknę na ostatni ranking Perspektyw, to wśród techników z naszego województwa zajmujemy drugie miejsce, po Elektryku z Lublina. To oznacza, że w promieniu kilkudziesięciu kilometrów dookoła nas nie ma szkoły branżowej, której uczniowie mają tak dobre wyniki jak nasi. To cieszy!

*Waldemar Gardiasz jest laureatem konkursu „EDUinspirator 2020” w kategorii Edukacja zawodowa. Ukończył Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Rzeszowie na kierunku nauczycielskim o specjalności fizyka oraz studia podyplomowe na UMCS w Lublinie na kierunku matematyka i informatyka. Od 12 lat pracuje jako dyrektor Zespołu Szkół Drzewnych i Ochrony Środowiska w Zwierzyńcu, a od dziesięciu realizuje projekty mobilnościowe uczniów. Jest współautorem nowatorskiego programu dla klasy eksperymentalnej technikum „Matematyka z kalkulatorem graficznym”

Więcej wywiadów z laureatami konkursów EDUinspirator 2020 na stronie: www.eduinspiracje.org.pl